[Essai] Pancén Ahir Sakola

Pancén Ahir Sakola

(Ku : SILVIA OKTAVIANI)

Kawijakan sakola pikeun méré pancén ahir masih kéneh jadi problema kuna dina kagiatan pembelajaran, utamana lantaran para palajar anu dibikeun pancén ahir nyaéta para pajoang ahir landian siswa/siswi anu teu lila deui baris nyanghareupan Ujian Nasional.

Sagala rupa pancén sakola beuki poé beuki ngaronjat kuantitasnya teuing éta pancén jangka pondok atawa pancén anu ngadahar wayah lila, hal ieu tangtu waé nungtut siswa pikeun ngabagi konsentrasina pikeun dua hal anu sarua henteu bisa ditinggalkeun. Pancén ahir mangrupa tanggung jawab para pelajar anu kudu dituntaskeun, tapi diséjén pihak hal ieu tangtu waé ngurangan porsi diajar siswa nyanghareupan Ujian Nasional.

Sacara psikologis, pancén anu kaleuleuwihan ogé bisa menganggu kaayaan psikis sarta méré tekanan pikeun diri pelajar éta sorangan, mangka teu heran loba pelajar anu ‘ngagonggong’ ka pihak sakola pikeun ménta perhatian ngeunaan kawijakan éta tapi pihak sakola kawas anu nutupan ceulina rapet alatan nganggeupp yén pancén ahir ogé alus pikeun kaperluan akademis siswa.

Leupas ti hal kasebut, nyatana pancén ahir ogé henteu salawasna ‘suram’. Pancén ahir ogé diperlukeun pikeun ngaronjatkeun kadisplinan palajar. Pancén ogé ngalatih kamandirian sarta kadisplinan palajar dina nyiapkeun mangsa perkuliahan anu nyatana baris leuwih beurat batan mangsa SMA, tapi tetep waé ditarékahan pikeun tetep luyu kalayan kapasitas pelajar tengahananu masih dina tahap adaptasi.

Ku alatan éta, pancén ahir salayaknya dibikeun dumasar pangabisa sarta porsi anu luyu ambéh tujuan utamana dina diberena pancén ahir kasebut nyaéta guna ngaronjatkeun kedisplinan siswa/siswi bisa kahontal kalayan alus bari teu ngaganggu kagiatan diajar siswa.